-
1 wykształcić się
-
2 wykształcić\ się
-
3 wykształcić się
вивчитися -
4 wykształcić
1. (-cę, -cisz); imp -ć; vb; od (kształcić, wykształcać) 2. vt perf* * *pf.1. zob. wykształcać.2. (= dać wykształcenie) educate; wykształcić kogoś na prawnika educate sb to become a lawyer.pf.1. zob. wykształcać się.2. (= zdobyć wykształcenie) get an education, educate o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykształcić
-
5 wykształcić
kształcić się sich ausbilden lassen, eine Ausbildung bekommen;kształcić się sich bilden -
6 kształ|cić
impf Ⅰ vt 1. (uczyć) to educate, to train [dzieci, młodzież]- kształcić studentów na prawników/lekarzy to train students to become lawyers/doctors- szkoły kształcące specjalistów od marketingu schools of marketing- warsztaty kształcące umiejętności diagnozowania diagnostic training workshops- ojciec nie miał pieniędzy, żeby go kształcić his father had no money for his education ⇒ wykształcić2. (doskonalić) to train [głos, pamięć, wolę]- kształcić umysł to train the mind- rodzice kształcili w nas zamiłowanie do muzyki poważnej our parents taught us to love classical music- kształcić czyjś charakter to mould sb’s character- grę na pianinie kształcił pod okiem wybitnego muzyka he learned to play the piano under the tutelage of an outstanding musician ⇒ wykształcićⅡ vi (dostarczać informacji) podróże kształcą travel broadens the mind- bardzo kształcąca wystawa/książka a very instructive exhibition/bookⅢ kształcić się 1. (uczyć się) to study- kształcić się na uniwersytecie/w szkole muzycznej to study at a university/conservatoire- kształcić się na prawnika/lekarza to study to become a lawyer/doctor ⇒ wykształcić się2. (doskonalić się) [pamięć] to be trained; [gust, wola] to be forged, to be honed- jego smak artystyczny kształcił się na klasycznych wzorach his taste was formed by exposure to classical models- naczynie miało kształt owalny the container was oval (in shape)- w a. o kształcie czegoś in the shape a. form of sth- pole o kształcie prostokąta a field in the shape of a rectangle, a rectangular field- pudełko w kształcie serca a heart-shaped box- organizmy kształtem podobne do ryb organisms resembling fish in shape- chmury przybierały rozmaite kształty the clouds kept changing shape- w ciemności dostrzegli jakiś kanciasty kształt they could make out an angular shape in the darkness2. przen. (forma) shape, form- dyskutowano nad kształtem reformy szkolnictwa the parameters of the school reform have been under discussion- zmienić kształt świata to change the world- związek niewart kontynuowania w takim kształcie a relationship not worth continuing in this form- debata nad ustawą w jej obecnym kształcie straciła sens there’s no point in debating the bill in its current formⅡ kształty plt (kobiece) curves- bujne kształty lush curves- rubensowskie kształty ample curves- ta suknia z dekoltem uwydatni twoje kształty that low-cut dress will emphasize your curves■ coś na kształt something like- coś na kształt uśmiechu pojawiło się na jego twarzy something like a smile flickered across his face- poczuła coś na kształt paniki she felt something like panic- na kształt czegoś książk. in the shape a. form of sth- przybierać realne kształty a. przyoblekać się w realne kształty to become a realityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kształ|cić
-
7 wykształ|cić1
pf — wykształ|cać impf Ⅰ vt 1. (rozwinąć) to develop [talent, zdolności, refleks]- wykształcić w kimś dobry gust to develop good taste in sb2. (ukształtować) to form, to shape- te ćwiczenia pomogą ci wykształcić mięśnie nóg these exercises will help you to shape a. tone your leg musclesⅡ wykształcić się — wykształcać się 1. (rozwinąć się) to develop 2. (ukształtować się) to form, to develop- kwiaty jeszcze nie wykształciły się na gałązkach flowers have not formed yet on the branches- polski język literacki wykształcił się w XV–XVI w. the Polish literary language developed between the 15th and 16th centuriesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykształ|cić1
-
8 wykształ|cić2
pf Ⅰ vt (dać wykształcenie) to educate, to give education to [dzieci, młodzież]- wykształcić kogoś na lekarza/prawnika to educate sb to be a doctor/lawyer ⇒ kształcićⅡ wykształcić się (zdobyć wykształcenie) to get an education, to be educatedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykształ|cić2
-
9 образоваться
powstać, porobić się, stworzyć się, utworzyć się, wykształcić się, wytworzyć się, zaistnieć -
10 wyucz|yć
pf — wyucz|ać impf Ⅰ vt 1. (nauczyć) to teach (kogoś czegoś sb sth) [wiersza, tabliczki mnożenia]- wyuczyła służącą dygać she taught her maid (how) to curtsy2. (wykształcić) to train- wyuczyć chłopca na szewca/krawca to train a boy as a shoemaker/tailor- chcę go wyuczyć ogrodnictwa I want to train him in gardening- cukiernik to mój zawód wyuczony I’m a pastry cook by training- jaki jest pański zawód wyuczony? what is your profession?Ⅱ wyuczyć się — wyuczać się 1. (nauczyć się) to learn (czegoś sth)- wyuczyć się wiersza na pamięć to learn a poem by heart2. (zdobyć zawód) to train- nasz syn wyuczył się na ogrodnika our son trained as a gardener- chciał się wyuczyć stolarstwa he wanted to train in carpentryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyucz|yć
-
11 wychow|ać
pf — wychow|ywać impf Ⅰ vt 1. (opiekować się, uczyć) to bring up, to rear, to raise US- rodzice wychowali go na porządnego człowieka his parents brought him up to be a good person- dobrze wychowany well-brought up, well-mannered- źle wychowany ill-mannered, bad-mannered2. (wykształcić) to train, to educate- nasz uniwersytet wychował wielu specjalistów z różnych dziedzin nauki our university has trained many specialists in different scientific fieldsⅡ wychować się — wychowywać się to be brought up, to be reared, to be raised US- wychowywał się na wsi/u dziadków he was brought up in the country/by his grandparentsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wychow|ać
-
12 pokier|ować
pf Ⅰ vt 1. (zarządzić) to lead- nie umiał pokierować swoimi sprawami he couldn’t manage his own affairs- trzeba było nią pokierować, bo sama nie wiedziała, co robić she had to be nudged in the right direction, because she didn’t know what to do- pokierował zespołem do jej powrotu he led the team until her return ⇒ kierować2. przest. (skierować w jakąś stronę) pokierować rzekę w nowe koryto to reroute a river to a new channel 3. przest. (wychować, wykształcić) pokierowali dzieci na pracowitych, uczciwych ludzi they raised their children to become hard workers and honest people- pokierowali córkę na nauczycielkę they had their daughter trained as a teacher ⇒ kierowaćⅡ pokierować się przest. to be guided (czymś by sth)- pokierować się względami artystycznymi to be guided by artistic considerations- pokierował się instynktem he followed his own instinctsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokier|ować
-
13 wychowywać wychow·ywać
-uję, -ujesz; pf -ać1. vt1) [uczyć] to bring up2) [wykształcić] to educate2. -
14 kształcić
kształcić się sich ausbilden lassen, eine Ausbildung bekommen;kształcić się sich bilden -
15 wykształcać
wykształcać [vɨkʃtawʦ̑aʨ̑] < perf wykształcić>I. vtII. vr2) ( nabierać kształtu) sich +akk bilden, sich +akk formen
См. также в других словарях:
wykształcić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kształcić się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykształcić się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wykształcać się {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykształcać się – wykształcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do abstraktów: tworzyć się w określonej postaci, doprowadzać się do większej sprawności, wznosić się na wyższy poziom; rozwijać, doskonalić się, zwłaszcza przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… … Słownik języka polskiego
kształcić się — I – wykształcić się {{/stl 13}}{{stl 33}} przyswajać sobie pewien zasób wiedzy, informacji z danej dziedziny, opanowywać pewne umiejętności; zdobywać wykształcenie w szkołach :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kształcić się na uczelni, w szkole. Kształcić się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kształtować się – ukształtować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do rzeczy materialnych: przybierać określony kształt, wygląd; formować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pąki, liście kształtują się na wiosnę. Z gromady gęsi ukształtował… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykłosić się — dk VIa, wykłosić sięsi się, wykłosić sięsił się wykłaszać się ndk I, wykłosić sięsza się, wykłosić sięają się, wykłosić sięał się «o roślinach kłosowych: wytworzyć, wykształcić kłosy» Pszenica już się wykłosiła … Słownik języka polskiego
wykierować — dk IV, wykierowaćruję, wykierowaćrujesz, wykierowaćruj, wykierowaćował, wykierowaćowany rzad. wykierowywać ndk VIIIa, wykierowaćowuję, wykierowaćowujesz, wykierowaćowuj, wykierowaćywał, wykierowaćywany 1. «zwrócić, ustawić coś w jakimś kierunku,… … Słownik języka polskiego
wyedukować — dk IV, wyedukowaćkuję, wyedukowaćkujesz, wyedukowaćkuj, wyedukowaćował, wyedukowaćowany książk. «wykształcić, wyuczyć, wychować (często z odcieniem ironicznym)» Wyedukowała go ulica. Wyedukowany w prowincjonalnych szkółkach, nie umiał zbyt wiele … Słownik języka polskiego
wykształcenie — n I 1. rzecz. od wykształcić. 2. blm «zasób wiedzy zdobytej przez kogoś (zwykle w jakimś zakładzie naukowym); zasób wiedzy określony programem zakładu naukowego, umożliwiający np. wykonywanie zawodu» Wykształcenie ogólne, zawodowe. Wykształcenie… … Słownik języka polskiego
pozawiązywać — dk VIIIa, pozawiązywaćzuję, pozawiązywaćzujesz, pozawiązywaćzuj, pozawiązywaćywał, pozawiązywaćywany «zawiązać wiele czegoś lub w wielu miejscach; zawiązać jedno po drugim» Pozawiązywać supełki, węzełki na sznurku. Pozawiązywać paczki sznurkiem.… … Słownik języka polskiego
matematyk — m III, DB. a, N. matematykkiem; lm M. matematykycy, DB. ów 1. «pracownik naukowy zajmujący się matematyką; osoba mająca wykształcenie z zakresu matematyki; pot. nauczyciel matematyki w szkole» Kongres, zjazd matematyków. Wykształcić się na… … Słownik języka polskiego
